مجموعه حاضر شامل چندين قطعه عکس از مراحل کاشت تا برداشت گندم میباشد که علاوه بر مطالعه فرهنگی و مردمنگاری از جنبه هنری نیز شایان توجه میباشد. این تابلو عكسها در سال ۱۳۹۰ توسط همسر ایشان به باغ نگارستان دانشگاه تهران اهدا شده است.
آنچه در اين نمايشگاه به عرصه نمايش گذاشته شده شواهدي از انديشه و تلاش چندين هزار ساله اقوام اين سرزمين براي به دست آوردن نان است. كندن (حفر قنات)، مراقبت سلسله چاهها، اهميت مظهر آب در زندگي روستايي، نقش استخر، نحوه تقسيم آب، كندن زمين كشاورزي، كود و آب دادن، شخم، بذرپاشي، وجين كردن، مراقبت از محصول، درو، خرمن كردن، كوبيدن خرمن، پاك كردن و وزن كردن و تقسيم گندم، آرد كردن، نان پختن و سرانجام خوردن نان، از جمله مراحل كشاورزي سنتي است كه نشان دادن آن به وسيله تصاوير اين نمايشگاه ميسر گرديده است. بيگمان پيشرفت و توسعه تكنولوژي (ماشينيسم) رونق، اعتبار و حتي گاهي موجوديت سنتهاي قومي را در همه شئون و مراحل زندگي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي در معرض تزلزل، انهدام و نابودي قرار ميدهد كه در پي آن نظام كشاورزي نيز از اين قاعده مستثني نيست. به تدريج كه وسيلههاي مكانيكي و پيشرفته به عرصه زندگي كشاورزي وارد ميشوند، شيوه و طريقه توليد سنتي و همراه آن ابزارهاي توليد سنتي از چرخه بهرهبرداري خارج ميشوند. در این میان مردمنگاری که یکی از مهمترین روشهای پژوهشی در مطالعات مردمشناسی میباشد، ميكوشد تا ميراث انديشهها، اختراعات، مصنوعات و تلاشهاي گذشتگان به دست فراموشي سپرده نشود.
مجموعه عكسهاي اين نمايشگاه، تصاویر مردم نگاری است که توسط زنده ياد آقاي دکتر محمود روح الاميني از مراحل کاشت، داشت و برداشت گندم در منطقه کوه بنان کرمان گرفته شدهاند. وحدت موضوع، وحدت مکان و تا اندازهای وحدت خانواده از جمله عواملی است که موجب انتخاب این مجموعه از میان تصاویر و اسناد پراکندهای که در مناطق مختلف وجود دارد، گشته است. محقق در بررسي جامع به مطالعه فرهنگ و جامعه انساني روستايي پرداخته و ضمن مشاهده فنون، آداب و رسوم، باورها و قواعد رفتار بر نحوهي فعاليتهاي شغلي آنها نيز پرداخته است.
محمود روحالامینی
زندهياد دكتر محمود روحالاميني در پنجم مهرماه ۱۳۰۷ خورشيدي در کوهبنان كرمان ديده به جهان گشود. بعد از اتمام دوره دبستان، متوسطه و ديپلم به ترتیب در کوهبنان، کرمان و دارالفنون تهران براي ادامه تحصيل در مقطع كارشناسي زبان و ادبيات فارسي وارد دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۳۴ خورشيدي موفق به پايان دوره كارشناسي گرديد. در سال ۱۳۳۸ موفق به دريافت مدرك كارشناسي ارشد در رشته علوم اجتماعي از مؤسسه تحقيقات و مطالعات اجتماعي دانشگاه تهران گرديد. بين سالهاي ۱۳۴۷-۱۳۳۹ خورشيدي براي گذراندن دوره مردمشناسي به پاريس رفت. در سال ۱۳۴۷ خورشيدي موفق به اخذ درجه دكتراي مردمشناسي از دانشگاه سوربن فرانسه تحت عنوان دكتري سيكل سوم در مردمشناسي با موضوع: يك تمدن قديمي چوپاني «مسئله گوسفند داري در عشاير فارس ايران» در واقع: نقش گوسفند در زندگي اقتصادي عشاير فارس از دانشكده ادبيات و علوم انساني پاريس شد.
وی در سال ۱۳۴۸ خورشيدي به عنوان عضو پيوسته گروه آموزش جامعهشناسي دانشگاه تهران در آمد و از این زمان در دانشگاههاي زيادي در داخل و خارج از ايران تدريس کرد. فعاليت آموزشي ايشان چندين سال بعد از بازنشستگي (۱۳۷۹) ادامه پيدا كرد.
زندهیاد دکتر روحالامینی علاوه بر فعالیتهای آموزشی، فعالیتهای فرهنگي، هنري و علمي پژوهشي بیشماری داشتهاست که راهاندازي موزه مردمشناسی در کاخ گلستان، مشاركت در افتتاح موزه مردمشناسي حمام گنجعليخان كرمان و موزه روستايي گيلان، آزمايشگاه علمي پژوهشي در دانشگاه تهران، تألیف و ترجمه کتابهای متعدد و چاپ مقالات تحقيقي يا تحليلي در مجلات معتبر داخلي و خارجي از آن شمارند.
از جمله فعالیتهای هنری این استاد و پژوهشگر فرهیخته مجموعه عکسها و تصاویری است که ایشان در کنار مطالعه فرهنگ و جامعه انسانی، فنون، آداب و رسوم، باورها وفعالیتهای شغلی را به تصویر کشیده است.
زندهیاد دکتر روحالامینی درسال ۱۳۸۱ در دومین همایش چهرههای ماندگار به عنوان چهره ماندگار مردم شناس ایران مورد تقدیر قرار گرفت. وی بعد از ۸۲ سال عمر پربار در سال ۱۳۸۹ خورشيدي دار فاني را وداع گفت.